martes, noviembre 15, 2005

¿Dónde estabas tú en el 92?

Buffalo Tom tocan en una serie teenager yanqui. "Reservoir Dogs" no dura ni dos semanas en los Equitativa. U2 en San Sebastián, Zoo TV Tour, "gracias por esperar cinco años, esto es 'Spanish Eyes". Clases con Veira en la Zapateira. La revolución, definitivamente, ya no será televisada. Cómo costó llevar la antorcha de Vigo a Ponteareas. "Youth Against Fascism". Nirvana número 1. Compro botas de montaña y camisas a cuadros. I'm still Alive. Tenéis que ver "Delicatessen", mola un huevo. Oíste, neno, ¿tienes tres libras para entrar en Punto?. Dile a Gonzalo que si pone alguna del "Honey's Dead", dice que "Reverence" es un poco fuerte. "Automatic For The People" no mola tanto como "Out Of Time". ¿En serio que se han separado los Pixies? ¿Esa canción no es una suya nueva? No, es "A Good Idea" de Sugar, discazo "Copper Blue". Surfin' Bichos, hermanos carnales en el Playa. Aluminosis en el Vicente Calderón, ¿y por esa movida no tocan Guns N' Roses? Me pierdo el Noise Pop Tour. Arramplando vinilos, 7" y maquetas en casa Feedback, cómo molan Usura y Penélope Trip. Manoliño en Madrid Rock, "conozco a Rosendo". Te presto el 'Human Touch', que el 'Lucky Town' lo tiene mi hermano, es que nos compramos uno cada uno. El rollo Manchester ya no se lleva, escucha a unos tales Manic Street Preachers. Bah, prefiero el "Going Blank Again" de Ride, escucha "Twisterella". El hermano de Dio tiene un maxi de "Atmosphere" de sobra, me lo regala. Dance, dance, dance to the radio. "Wish" no mola tanto como "Disintegration", pero no puedo parar de poner "Friday I'm In Love". Me guardo "Las flores del mal" en la maleta. Tienes carta. Anoto "anomia" en mi vocabulario. Pulgas en el corazón. Tardes en el CGAI. Lluvia eterna a la salida del Club Universitario. "Our time in Eden". These are days to remember. You'll never, never know.
(For the Mitiquísimo)

Canción del día: "Please Please Please" (Shout Out Louds)

Frase del día: "El Gobierno no hace caso ni a la manifestación más multitudinaria que ha habido en España" (Zaplana, olvidando que nuestras tropas ya salieron de Irak)

Famosos avistados:Neus Asensi (calle Reyes)


13 Comments:

Anonymous Anónimo said...

El profesor Veira curiosamente es familiar mío. Primo de mi padre. Casualidades de la vida. Creo que ya te lo había contado. Me has mareado hoy con tu post. Jajajaja. Mola.

4:30 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

David, ése justamente sería el título el prólogo del libro aquel que alguna te había comentado... Por supuesto la contestación sería en el Noise Pop 92, jojojojo

4:34 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Por cierto... !qué recuerdos!

4:37 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

el parte metereológico de hoy anuncia a montserrat caballé y fredy mercury tronando "barcelona" como el epicentro de una tormenta olímpica

5:25 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Pues en el 92 yo estaba flipando. Tenía 12 años, con lo cual estaba en sexto de la antigua EGB. Sólo me da miedo mentar mi edad cuando tengo que utilizar la palabra antigua... y la EGB ya es antigua.

En esa época no me interesaba nada. Llevaba cuatro años flipando con las olimpiadas de BCN. Yo me preguntaba qué acontecimiento era aquel que exigía cuatro años de preparación. La Fura dels Baux me invadió el espíritu, pero eso entraba en contradicción con mis deseos de ser tenista (afortunadamente practicaba deporte en aquella época). Nirvana tb me empezaban a encantar, al igual que el tabaco (Oh my God!) y por lo demás... iba al cine con tías que lloraban viendo Mentes Peligrosas, bailaba tecno en la disco del pueblo los domingos, fumaba petas en la playa con Martín antes de hacernos poperos, enseñaba a hablar a mi loro recientemente fallecido y poco más. Con 12 años no hice nada, pero con 13 empezó todo.

Un abrazo Dave! y otro para Aafgod, que ya ni se deja caer :(

5:27 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

pos yo no hacia nada de nada... maaaaaas sosa!!!

6:42 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

siempre dije y pensé que el 92 fue el mejor año de mi vida. sin duda lo fue.
textos como el tuyo hacen que me sienta muy viejo, pero como decía alguien "la morriña es bonita porque significa que te acuerdas de un momento en el que fuiste feliz"
que le jodan a la morriña. a mí cada vez me duele mas acordarme de las cosas bonitas que he ido dejando atrás

9:52 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Te ha quedao tremendo el corta y pega, la memoria es lo que tiene... jeje ;)

3:08 p. m.  
Blogger estibaliz... said...

Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

3:37 p. m.  
Blogger estibaliz... said...

no 92? Estaba efervescente, aínda non sabía moi ben por que. Quería saír xa do colexio. E tamén lembro os xogos olímpicos de BCN i ese xigante de La Fura. Eu quería dar eses pasos de xigante no medio dun estadio olímpico cheo.Non tiña nin idea de quen eran Manic Street Preachers.Pero si coñecía Wish
Tampouco tiña o gusto de coñecer a Veira.Pero todo se andaría...

3:39 p. m.  
Blogger David said...

Estibaliz, coñeciches a Veira á finais do 92, se a miña memoria non erra.
Por cierto, esto del comentario suprimido no sé qué cojones es. Juro que yo no he hecho nada.

3:52 p. m.  
Blogger estibaliz... said...

Coñecino? Quizais, pero el non tivo o gusto de coñecerme a min. Seguro que nin me lembra. Aínda que para nós sempre será O DECANO, así con ese aire de vello senador romano que cita a Giddens por algún fallo temporal...
EU suprimín o comentario porque teño a manía de tocar todos os botóns. Crin que non se ía ver. Jope, aquí queda rastro de todo

5:18 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Y en diciembre de 1992, el Mar Egeo...

http://webalia.com/imgs/pen_maregeo1.jpg

4:22 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home